πεφνεῖν

πεφνεῖν: πεφνεῑν (ἔπεφνε（ν), πέφνε（ν).)

1 have killed Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος ἀρήιον (byz.: πέφνε（ν) codd.) O. 2.42
πέφνε Κτέατον ἀμύμονα, πέφνε δ' Εὔρυτον O. 10.27
—8.
καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν O. 13.90

ἔπεφνέν τε Γοργόνα P. 10.46

ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς P. 11.37
τίνες Κύκνον τίνες Ἕκτορα πέφνον; I. 5.39
πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα I. 6.31
πέφνε δὲ τρεῖς καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. πέφνε Δρυ[ ?fr. 335. 10 in tmesis fr. 171.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

διφάσιο — το (Α διφάσιος, α, ον) νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το διφάσιο είδος ορυκτού αρχ. 1. ο δύο ειδών, διττός 2. στον πληθ. δύο. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. διφάσιος σχηματίστηκε από το δί φατος «αμφίβολος, αμφιλεγόμενος» (Ησύχ.) κατά το διπλάσιος. Το β συνθετικό τής… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias